ಕತ್ತರಿಸಿದ ಮರದ ಕಾಂಡವನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಸುರುಳಿಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳು, ಆ ಮರವು ಹುಟ್ಟಿದಾಗಿನಿಂದ ಅದು ಇರುವವರೆಗೆ ಈ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಏನೇನು ಸಂಭವಿಸಿತು ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತವೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಈ ಶರೀರವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ-ಅದನ್ನು ಕತ್ತರಿಸುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲ- ಅದು ಈ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸೃಷ್ಟಿ ಹೇಗೆ ಸಂಭವಿಸಿತೆಂದು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ.
ಕೆಲ ತಿಂಗಳುಗಳ ಹಿಂದೆ ಒಬ್ಬ ಜನಪ್ರಿಯ ವಿಜ್ಞಾನಿಯ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಂಡಿದ್ದೆ. ಅವರು ‘ಎಂಡ್ಲೆಸ್ ಯೂನಿವರ್ಸ್’ ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಶ್ರೇಣಿಯಲ್ಲಿ ಅದು ಬಹುವಾಗಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಪಡೆದಿದೆ. ಅವರು ಈ ಅಧಿವೇಶನವನ್ನು ‘ಮಹಾಸ್ಪೋಟದಿಂದಾಚೆ’ (ಬಿಯಾಂಡ್ ದಿ ಬಿಗ್ ಬ್ಯಾಂಗ್) ಎಂದು ಕರೆದರು, ಏಕೆಂದರೆ ಇತ್ತೀಚಿನವರೆಗೆ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಸಮಾಜ ಎಲ್ಲವೂ ಮಹಾಸ್ಪೋಟದ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿಯೇ ಸಂಭವಿಸಿದೆ ಎಂದು ನಂಬಿತ್ತು. ಆದರೆ ಈಗ ಕೆಲವರು, ‘ಕೇವಲ ಒಂದು ಸ್ಪೋಟವಲ್ಲ, ಹಲವಾರು ಸ್ಪೋಟಗಳು ಸಂಭವಿಸಿರಬಹುದು’ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಕೋಟ್ಯಂತರ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆಯೇ, ಈ ಒಂದು ಮಹಾಸ್ಪೋಟವು ಸಂಭವಿಸಿತು, ಅದರಿಂದಾಗಿಯೇ ಈ ಎಲ್ಲ ಗ್ರಹಗಳ ಹಾಗೂ ವಿಶ್ವದ ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ಕಾರಣವಾಯಿತೆಂದು ನಂಬಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಈಗ ಇದೊಂದೇ ಸ್ಪೋಟವಲ್ಲವೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
ನಾನು ಇದರ ಕುರಿತಾದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿವರಗಳಿಗೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಇದು ನನಗೇಕೆ ಆಶ್ಚರ್ಯಕರ ಎನಿಸುತ್ತಿದೆಯೆಂದರೆ, ಈ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು, ಯೋಗದ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳಂತೆಯೇ ವೇದ್ಯವಾಗುತ್ತವೆ. ಅಂದರೆ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಯೋಗ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳಂತೆಯೇ ಮಾತನಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿರುವುದಲ್ಲದೆ, ನಾವು ಯಾವ ರೀತಿಯ ರೂಪ ಮತ್ತು ಆಕಾರಗಳನ್ನು ಪವಿತ್ರವೆಂದು ಭಾವಿಸಿ ಆರಾಧಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೋ ಅಂತಹುದೇ ರೂಪ ಮತ್ತು ಆಕಾರಗಳ ವರ್ಣನೆಗಳನ್ನೂ ಮಾಡಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಯೋಗ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ, ‘ನೀವು ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಇರುವುದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಎಂದಿಗಾದರೂ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬಹುದು’ ಎಂಬುದನ್ನು ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ನಂಬಿಕೆಯತ್ತ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳೂ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ವಿಜ್ಞಾನಿ, ‘ಇದೊಂದು ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ವಿಶ್ವ’ ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ, ನೀವದು ಏನೆಂಬುದನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಕಂಡು ಹಿಡಿಯಲಾರಿರಿ ಎಂದು ಸುಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಕೊನೆಯಿಂದ ಆ ಕೊನೆಗೆ ಪಯಣಿಸಿ ‘ಓಹ್! ಇದು ಅಸ್ತಿತ್ವ’ ಎಂದು ಎಂದಿಗೂ ಹೇಳಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಒಂದು ಕೊನೆಯಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ಕೊನೆಗೆ ಪಯಣಿಸಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವ ಮಾರ್ಗವಿಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತೇವೆ, ಏಕೆಂದರೆ ನೀವು ಪಯಣ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿಯೇ ಅದು ಮತ್ತಷ್ಟು ವಿಸ್ತಾರಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಈ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಮೂಲ ನಿಯಮವೆಂದರೆ, ನೀವು ಕ್ರಮಿಸಬಹುದಾದ ಗರಿಷ್ಠ ವೇಗವೆಂದರೆ, ಅದು ಬೆಳಕಿನ ವೇಗ. ಆದ್ದರಿಂದ ಬೆಳಕಿನ ವೇಗಕ್ಕಿಂತಲೂ ಕಡಿಮೆ ವೇಗದಲ್ಲಿ ಪಯಣಿಸಿದರೆ, ವಿಶ್ವದ ಒಂದು ಕೊನೆಯಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ಕೊನೆಗೆ ಹೋಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ, ಅದು ಮತ್ತಷ್ಟೂ ವೇಗ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತದೆ. ಆ ಪೂರ್ಣ ಅಂತರವನ್ನು ಪಯಣಿಸಿ ಎಂದಿಗೂ ಕ್ರಮಿಸಲಾರಿರಿ. ಆ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ‘ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ವಿಶ್ವ’ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತೇವೆ.
ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡ: ಈ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಅರಿಯುವ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಮಾರ್ಗವೆಂದರೆ ಅಂತಮುಖರಾಗುವುದು. ಈ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿ ಏನೆಲ್ಲ ಸಂಭವಿಸಿದೆಯೋ ಅವೆಲ್ಲವೂ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಈ ಪುಟ್ಟ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದಲ್ಲಿ ಅಂದರೆ ಈ ದೇಹದಲ್ಲಿ-ದಾಖಲಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಸೃಷ್ಟಿ ಮತ್ತು ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಸೃಷ್ಟಿಯು ಯಾವ ಪ್ರತೀಕದಲ್ಲಿದೆಯೋ ಹಾಗೆಯೇ ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನೂ ಇದ್ದಾನೆ.
ಆಂತರ್ಯದಿಂದ ಆದ ಸೃಷ್ಟಿಯನ್ನು, ಯೋಗವು ಹೇಗೆ ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ. ಇದೊಂದು ಆಡುಭಾಷೆಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ. ನಾವು ಈ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಆನಂದಿಸೋಣ. ಶಿವನು ನಿದ್ದೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ, ಇಲ್ಲಿ ‘ಶಿವ’ ಎಂದಾಗ ಯಾವುದೋ ವ್ಯಕ್ತಿ ಅಥವಾ ಯೋಗಿಯ ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ‘ಶಿವ’ ಎಂದರೆ ಯಾವುದು ಅಲ್ಲವೋ ಅದು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಅನ್ವಯವಾಗುತ್ತದೆ; ‘ಯಾವುದು ಅಲ್ಲವೋ ಅದು’ ನಿದ್ರಿಸಬಹುದಷ್ಟೆ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಅವನನ್ನು ಯಾವಾಗಲು ‘ಕತ್ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವವನು’ ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಶಿವನು ನಿದ್ರಿಸುವಾಗ, ‘ಶಕ್ತಿ’ಯು ಅವನನ್ನು ನೋಡಲು ಬರುತ್ತಾಳೆ. ಅವನು ಎಚ್ಚರಗೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬುದು ಅವಳ ಇಚ್ಛೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅವಳು ಅವನೊಂದಿಗೆ ನರ್ತಿಸಿ ಆಟವಾಡಬೇಕು ಅಂದುಕೊಂಡಿರುತ್ತಾಳೆ. ಮೊದಲಿಗೆ ಅವನು ಎಚ್ಚರಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಎಚ್ಚರಗೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಗಾಢನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವವರನ್ನು ಎಚ್ಚರಿಸಿದರೆ, ಅವರಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಕೋಪ ಬರುತ್ತದೆ. ನೀವು ಗಾಢನಿದ್ರೆಯಲ್ಲಿದ್ದು ಯಾರಾದರೂ ಬಂದು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಮೆಲ್ಲಗೆ ತಟ್ಟಿದರೆ, ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಎಷ್ಟೇ ಸುಂದರವಾಗಿರಲಿ, ನಿಮಗೆ ಕೋಪ ಬರುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ಶಿವನಿಗೆ ಕೋಪಬಂದು ಗರ್ಜಿಸುತ್ತ ಏಳುತ್ತಾನೆ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಅವನ ಮೊದಲ ರೂಪ ಮತ್ತು ಅವನ ಮೊದಲ ಹೆಸರು ‘ರುದ್ರ’, ‘ರುದ್ರ’ ಎಂದರೆ ಗರ್ಜಿಸುವವನು ಎಂದರ್ಥ.
ನಾನು ಆ ವಿಜ್ಞಾನಿಯನ್ನು ಕೇಳಿದೆ, ‘ಸರಣಿ ಸ್ಪೋಟಗಳಾಗಿದ್ದರೆ ಅದೊಂದು ಗರ್ಜನೆಯೇ? ಅದು ಕೇವಲ ಒಂದೇ ಸ್ಪೋಟವೇ ಅಥವಾ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನಡೆದದ್ದೇ?’ ಅವರು ಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚಿಸಿ, ‘ಅದು ಒಂದೇ ಆಗಿರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ, ಅದು ಒಂದು ಕ್ಷಣಕ್ಕಿಂತಲೂ ದೀರ್ಘವಾದದ್ದಿರಬೇಕು’ ಎಂದರು. ನಾನು-‘ಅದನ್ನೊಂದು ಸ್ಫೋಟ ಎಂದು ಏಕೆ ಕರೆಯುತ್ತೀರಿ? ಅದೊಂದು ಗರ್ಜನೆಯಲ್ಲವೆ?’ ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ. ಕಾರನ್ನಾಗಲಿ ಅಥವಾ ಮೋಟಾರ್ ಸೈಕಲ್ನ್ನಾಗಲಿ ಅದರ ಸೈಲೆನ್ಸರ್ ಇಲ್ಲದೆ ಓಡಿಸಿದಾಗ, ಅದು ‘ಬಡ್… ಬಡ್… ಬಡ್…’ ಎಂದು ಶಬ್ದ ಮಾಡುತ್ತದೆ ಮತ್ತದರ ವೇಗವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದಾಗ ಅದು ಗರ್ಜಿಸುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಗರ್ಜನೆ ಇಂಥ ಹಲವಾರು ಸ್ಪೋಟಗಳ (ಶಬ್ದಗಳ) ಒಂದು ಮಿಶ್ರಣವಾಗಿದೆೆ.
ಇಂದು ನಮ್ಮ ಅನುಭವದಲ್ಲಿ ಮಾನವನ ಶರೀರದಲ್ಲಿ 114 ಚಕ್ರಗಳು ಅಥವಾ ಶಕ್ತಿಕೇಂದ್ರಗಳಿವೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಅರಿತಿದ್ದೇವೆ. ‘ಪ್ರಾಣ’ ಎಂದು ಕರೆಯುವ ಈ ಶಕ್ತಿಯ ರಚನೆಗೆ 114 ಕೂಡುವ ಅಥವಾ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಸೇರುವ ಸ್ಥಳಗಳಿವೆ. ಅಲ್ಲಿ 72 ಸಾವಿರ ನಾಡಿಗಳು ಅಥವಾ ಮಾರ್ಗಗಳು ಅಥವಾ ಸಂವಹನ ಸಾಧನಗಳಿವೆ. ಈ ದೇಹವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿದರೆ, ಅವುಗಳನ್ನು ನೋಡಲಾರಿರಿ. ಆದರೆ ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿಯ ಸಂಚಾರದ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅರಿವಾದರೆ, ಅದು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟಗತಿಯಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಗಮನಿಸುವಿರಿ. ಪ್ರಾಣಶಕ್ತಿ 72 ಸಾವಿರ ನಾಡಿಗಳ ಮೂಲಕ ಹರಿಯುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದೇಹದ 114 ಸ್ಥಳ(ಜಂಕ್ಷನ್)ಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತವೆ. 112 ಭೌತಿಕ ದೇಹದಲ್ಲಿವೆ, ಉಳಿದೆರಡು ದೇಹದ ಹೊರಗಿವೆ. ಈ ಅಭಿವ್ಯಕ್ತತೆಯೇ ವಿಶ್ವದ ದೃಶ್ಯದ ಚಿತ್ರಣವನ್ನು ಪ್ರತಿನಿಧಿಸುತ್ತದೆ.
84 ಮಹಾಸ್ಪೋಟಗಳು: ಈ 114ರಲ್ಲಿ ಮೊದಲ 84 ಭೂತಕಾಲಕ್ಕೆ ಸೇರಿದರೆ, ಉಳಿದವು ಭವಿಷ್ಯತ್ತಿಗೆ ಸೇರಿವೆ. ಶಿವನು 84 ಬಾರಿ ಗರ್ಜಿಸಿದನೆಂದು ಹೇಳುತ್ತೇವೆ, ಅಂದರೆ 84 ಮಹಾಸ್ಪೋಟಗಳು ಸಂಭವಿಸಿ, 84 ವಿಶ್ವಗಳು ಸೃಷ್ಟಿಯಾದವು. ನಂತರ, ನಿಧಾನವಾಗಿ ಕೆಲ ಕಾಲಾನಂತರ ಈ ವಿಶ್ವಗಳು ಅವುಗಳ ರಚನೆಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡವು ಹಾಗೂ ದೂರ ದೂರಕ್ಕೆ ಪಸರಿಸುತ್ತ, ಹಗುರವಾಗಿ ವಿಘಟಿತಗೊಂಡವು. ಈ ಭೌತಿಕ ದೇಹವೂ, ಈ ಪೂರ್ಣಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಿದಂತೆಯೇ ಸಂಭವಿಸಿತು. ಕತ್ತರಿಸಿದ ಮರದ ಕಾಂಡವನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಸುರುಳಿಗಳಿರುತ್ತವೆ. ಅವುಗಳು, ಆ ಮರವು ಹುಟ್ಟಿದಾಗಿನಿಂದ ಅದು ಇರುವವರೆಗೆ ಈ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಏನೇನು ಸಂಭವಿಸಿತು ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಈ ಶರೀರವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ-ಅದನ್ನು ಕತ್ತರಿಸುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇಲ್ಲ- ಅದು ಈ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸೃಷ್ಟಿ ಹೇಗೆ ಸಂಭವಿಸಿತೆಂದು ತಿಳಿಸುತ್ತದೆ.
ಆದ್ದರಿಂದ ಇದು 84ನೆಯ ಆವರ್ತನ, ಇದು 112ನೆಯ ಆವರ್ತನ ಆಗುವವರೆಗೆ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತದೆ. ಈ 112 ವಿಶ್ವಗಳು ಭೌತಿಕ ಗುಣದವುಗಳಾದರೆ, ಕೊನೆಯ ಎರಡು ನಿರಂತರವಾದ ವಿಶ್ವಗಳಾಗಿವೆ, ಅಂದರೆ 113ನೆಯ ಸೃಷ್ಟಿಯು ಅರೆ-ಭೌತಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ. ಭೌತಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಲ್ಲ. ಅದಾದ ನಂತರ 114ನೆಯ ಸೃಷ್ಟಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಭೌತಿಕ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಏನೂ ಇಲ್ಲದ ಸ್ಥಿತಿ (ಶೂನ್ಯ). ಅದು ಪ್ರಸ್ತುತದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾಗಿಲ್ಲ. ಆ ಏನೂ ಇಲ್ಲದ ಸ್ಥಿತಿ (ಶೂನ್ಯ?) ಅದರ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಾಧ್ಯತೆಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಆವಿರ್ಭವಿಸುತ್ತದೆ. ಯೋಗವು ಅದನ್ನೇ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಶಿವನು ಮೊದಲಿಗೆ 84 ಬಾರಿ, ಒಟ್ಟು 112 ಬಾರಿ ಗರ್ಜಿಸಿದ. ನಂತರ ಅವನು ಮುಂದೆ ಗರ್ಜಿಸದೆ, ಅಲ್ಲಿಂದ ಸರಿಯುತ್ತಾನೆ. ಅಂದರೆ ಶೂನ್ಯವು ತಾನಾಗಿಯೇ ಒಂದು ವಿಶ್ವವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದು ಭೌತಿಕವಾಗಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿ ಇರುವುದಿಲ್ಲ.
ಈ ದೇಹಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿ ವಿಶ್ವವಿಜ್ಞಾನದ(ಕಾಸ್ಮೋಲಜಿ) ಇತರ ಹಲವಾರು ಅಂಶಗಳಿವೆ, ಕೇವಲ ಒಳನೋಟದಿಂದ ಅವುಗಳನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಬಹುದಾತ್ತು. ಈ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಪರಿಶೋಧಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ನಾವೆಷ್ಟು ಹಣ, ಸಮಯ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ವ್ಯಯಿಸಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬುದು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಅಂತಮುಖಿಯಾದರೆ- ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಮಾನವನಿಗೂ ಇದನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಇದರ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ, ಈ 84ನೆಯ ವಿಶ್ವದಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿ ಇರುವುದರಿಂದ ಹಾಗೂ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಗುಣಗಳುಳ್ಳ 84 ಚಕ್ರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವುದರಿಂದ, ಯೋಗವು 84 ಮೂಲ (ಯೋಗಾ)ಆಸನಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಳಿಸಿದೆ. 112 ವಿವಿಧ ರೀತಿಯ ಧ್ಯಾನಗಳಿವೆ, ಆದರೆ 84 ಮೂಲ ಆಸನಗಳಿವೆ, ಏಕೆಂದರೆ, ಈ 84 ಭೂತಕಾಲದ ನೆನಪಿಗೆ ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟವು. ಉಳಿದವು ಭವಿಷ್ಯತ್ತಿಗೆ ಸೇರಿದವು. ಈ ಭೂತಕಾಲದ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆ ಮಾಡಬೇಕು. ಮಾಹಿತಿ ಅಥವಾ ಕರ್ಮದ ನಿರ್ಬಂಧ ಈ 84 ಮಹಾಸ್ಪೋಟಕಗಳಂತೆಯೇ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ನಿಮ್ಮ ಶರೀರವು ಹೇಗೆ ಗಟ್ಟಿಮುಟ್ಟಾಗಿದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅದು ಹೇಗೆ ನಾಜೂಕಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನೂ ನೋಡಿ. ಪ್ರಜ್ಞಾಪೂರ್ವಕವಾಗಿ ನೋಡಿದರೆ, ಇದೊಂದು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಬದುಕೆಂಬುದು, ನಾವೆಷ್ಟು ನಾಜೂಕಿನವರು, ಶಕ್ತಿವಂತರು ಎಂಬುದು ತಿಳಿಯುತ್ತದೆ. ಮಾನವರು ಮಾಡಿರುವ ಮತ್ತು ಮಾಡಬಹುದಾದ ಎಲ್ಲ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ನೋಡಿ. ಇದುವೇ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಚೆಲುವು, ಎಲ್ಲವನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಸಮತೋಲನ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಎಷ್ಟು ಕೋಮಲತೆಯಿಂದ ಎಂದರೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ಅದನ್ನು ಕ್ಷೋಭೆಗೊಳಿಸಲಾರಿರಿ. ಇಡೀ ಸೃಷ್ಟಿಯೇ ಹೀಗಿದೆ-ಸೃಷ್ಟಿಕರ್ತನ ಕೌಶಲದ ಆವಿರ್ಭಾವ.
(ಸದ್ಗುರು ಅವರು ಯೋಗಿ, ದಾರ್ಶನಿಕ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ನಾಯಕ.
www.isha.sadhguru.org)